Kanttekening

Keppel op

In Duitsland heeft de speciale regeringsgezant die zich bezighoudt met de bestrijding van antisemitisme Joden afgeraden om met een keppeltje op de straat op te gaan. Hij wees op de maatschappelijke verruwing in z’n land. De Duitse politie wijst naar rechtsradicalen, anderen naar ‘nieuwkomers’ in Europa. 
In heel Europa nemen manifestaties van Jodenhaat toe. Ook in Nederland. Het Centrum Informatie en Documentatie Israël (CIDI) meldde over 2018 in ons land een toename van 19 procent in het aantal antisemitische incidenten. Onder de leuze #KeppelOp deed het onlangs een oproep om daartegen in actie te komen: “Iedereen moet zichtbaar zichzelf kunnen zijn. Dat mag voor Joden niet anders zijn.”
Waar komt die Jodenhaat toch vandaan? Daarover nadenkend stelde Trouw-columnist Stevo Akkerman voor te erkennen dat antisemitisme een koppig fenomeen is dat in de loop van de geschiedenis in allerlei gedaantes is opgedoken en steeds weer opduikt.  Maar erkennen dat het er is betekent nog niet dat je het mag laten gedijen! 
Jodenhaat is als een virus dat lange tijd kan sluimeren, maar onder bepaalde omstandigheden toeslaat. Daar ligt een punt: antisemieten worden niet geboren, ze kregen de kans. Het zit ‘m vaak in dingen, waar je zomaar overheen kijkt. En misschien is dat wel het probleem: dàt we er over heen kijken. Of erger: wegkijken! Da’s iets om attent op te zijn, juist ook in de kerk, die immers zelf eeuwenlang  medeverantwoordelijkheid droeg voor de verbreiding van Jodenhaat. Is géén keppel meer dragen de oplossing? Hoe zouden wij reageren wanneer ons werd geadviseerd om maar beter geen kruisjes meer te dragen? 
Ds. Pieter Goedendorp.